If your dreams don't scare you .....

Misschien is het je opgevallen; ik heb een flinke tijd niet gepost. Dat is te wijten aan een chronisch tijdgebrek.

Vorig jaar rond deze tijd zijn we een zoektocht gestart naar het perfecte vakantiehuis in de Vulkaaneifel in Duitsland. De Vulkaaneifel is een ontzettend mooie streek en goed berijdbaar voor ons voor een (lang) weekend.

Thuis hebben we urenlang achter de computer gezeten om online huizen te zoeken en te bekijken. Dat was eigenlijk supergezellig om dat samen te doen en daarna te fantaseren over dat ene huis. Na het vinden van een paar 'kandidaat'huizen, maakten we een afspraak met de diverse makelaars en togen we voor een dag naar Duitsland. Ook dat was erg leuk. Zo leerden we de omgeving al een beetje kennen en zagen we welke dorpen en welke omgeving onze voorkeur had. Helaas was het ook elke keer een teleurstelling. Dat prachtige huis van de foto's bleek toch niet zo geweldig te zijn en het fantastische uitzicht bleek ook bijna altijd erg tegen te vallen. Tenslotte vonden we een goedkoop boerderijtje in een leuk dorp en met een mooi uitzicht. Het opknappen zou wel veel werk betekenen. Voordat we een bod deden, lieten we nog een deskundige komen en dat was maar goed ook. Het huis was volledig onderkomen er zou een gigabedrag aan opknapkosten bijkomen. Daar hebben we snel van af gezien. Vanaf dat moment zijn we gaan zoeken naar modernere huizen. Met minder charme, maar ook meer woongenot en minder onderhoud. Niet onbelangrijk voor een plek waar je wilt genieten van je vrije tijd.

Na het bekijken van heel veel huizen kwamen we tenslotte in een huis vlak bij Gerolstein. We hadden net een rondleiding gehad en mr Busy stond in de keuken nog na te praten met de makelaar. Ik leunde in de woonkamer tegen een muur en voelde me helemaal thuis. Dit was HET huis. Gelukkig was mr Busy het met me eens. Dit huis was echter groter en duurder dan we oorspronkelijk bedoeld hadden en we vonden het toch een hele stap om dit avontuur aan te gaan in het buitenland. Na lang denken, veel contact met de makelaar, niet slapen, fijn dromen en veel fantaseren hebben we de knoop eindelijk doorgehakt. In juni hebben we getekend en in augustus kregen we het huis op naam.

Sindsdien zijn we druk met het opknappen van het huis. Hoewel het in principe instapklaar was, willen we er wel ons eigen stempel op drukken. Bovendien was de vorige eigenaar een klusser van niks en was alles erg slordig of ronduit slecht gemaakt. Dat zijn we ook aan het herstellen. Omdat we er alleen in het weekend zijn (niet elk weekend hoor), schiet het niet op zoals we zouden willen, dus we hebben er maar een meerjarenplan van gemaakt.

In de weekenden thuis zijn we bezig met inkopen doen voor het Duitse huis en marktplaats afstruinen voor leuke, goedkope meubeltjes. Kortom, er is erg weinig tijd over voor hobbyen of bloggen. Ik ben vanaf nu van plan om weer wat vaker te gaan posten. Er moet immers nog van alles gemaakt en opgeknapt worden in en voor het huis. Genoeg om te laten zien. 

Ik heb aan dit avontuur een nieuwe lijfspreuk overgehouden:

If your dreams don't scare you, they're not big enough.