zaterdag 31 december 2011

Babymutsje met knopen



Hierbij het tweede mutsje uit de serie. Kijk voor de maten van babyhoofdjes naar de tutorial van het mutsje met de rafels. Dit mutsje is slechts een fractie groter, circa 39 cm hoofdomvang.

Nodig:
Fleece
Bijpassend naaigaren.

Download hier het patroon. Knip zelf een rechthoek van 11,5 bij 20,5 cm, dat is de omslag van de muts. Een van de korte kanten is de stofvouw. Leg de patronen op de stof. Let op de stofvouw. De muts heb je twee keer nodig.

Leg de twee patroondelen van de muts met de goede kanten op elkaar. Speld vast. 


Naai vast. Laat de onderkant open. Naai de korte kanten van de omslag op elkaar. Naai voetjebreed.


Keer de omslag en vouw de lange kant dubbel met de foute kanten op elkaar. Als je wat wilt appliqueren of borduren op de omslag kun je dat nu doen. De omslag komt met de gevouwen kant naar boven, houd daar rekening mee met decoreren.


Leg de naden op elkaar en steek een speld middenachter.


Steek de omslag in de muts. Houd de naad van de omslag op de speld middenachter. Speld vast. Zorg dat de naden allemaal open liggen.


Trek de muts om en druk de lange kanten goed uit.

Naai door de muts en de naad heen op circa een halve cm van het vorige stiksel. Je kunt hier het beste een grotere steek voor gebruiken. Zorg dat je de naad aan de achterkant helemaal pakt. Als je klaar bent en je ziet dat dat niet is gelukt, naai je er nog een keer door tussen de twee stiksels. Je ziet er toch niks van en het is comfortabeler voor de baby.



Vouw de omslag om. Voor de stevigheid naai ik precies in de naad een keer door omslag en muts heen. Precies waar de speld zit. Begin halverwege en naai tot onder door.


Knip de naad aan de bovenkant eventueel wat korter zodat het mutsje beter valt. Je mutsje is nu klaar. Voor de finishing touch leg je nog twee knopen in de lange uiteinden. Het valt overigens nog niet mee om die een beetje gelijk te krijgen!
 


vrijdag 30 december 2011

Testen van de Philips FlexCare+

Zoals je al eerder hebt kunnen lezen heb ik via Buzzer een aantal maanden de Philips FlexCare + mogen uitproberen. Ik kreeg de mogelijkheid om er twee te bestellen, dus mr Busy heeft dapper meegetest.



Pluspunten
In eerste instantie hebben we erg moeten wennen. Het ding maakt 31.000 bewegingen per minuut (geen typefout) en dat trilt de eerste paar keer poetsen bijna je mond uit. We hebben zeker twee weken nodig gehad om daar aan te wennen. Maar.. die snelle en krachtige bewegingen zorgen er ook voor dat het tussen je tanden naar ons idee beter gereinigd wordt dan met een gewone electrische tandenborstel. Het hol gevormde borsteltje kan ook beter overal bij.

Prettig is dat na 30 seconden wordt aangegeven dat je naar het volgende gedeelte tanden/kiezen kunt gaan. En dat geeft het apparaat heel discreet aan. Niet zoals mijn vorige apparaat dat er gewoon enkele seconden mee ophield. En dat terwijl ik 's morgens haast heb om op tijd naar mijn werk te gaan! Ook fijn is dat de accu echt wekenlang meegaat als het goed is opgeladen. Mijn vorige electrische tandenborstel moest om de vijf dagen op de lader gezet worden. En verder maakt dit apparaat minder herrie.

Ik ben zelf een harde poetser en oefen altijd veel te veel druk uit op de tandenborstel. Om de een of andere reden doe ik dat met dit apparaat niet.

Minpunten
Op het apparaat zitten verschillende standen, onder andere voor massage (van tandvlees). In de praktijk heb ik er welgeteld twee gebruikt, waaronder eentje maar één keer.

Het is jammer dat we twee precies dezelfde hebben. Dat geeft nog wel eens problemen met het uit elkaar houden van de apparaten. Moeten we nog iets op verzinnen. Als iemand een idee heeft???

Klein puntje, maar voor mij zit de aan/uit knop niet helemaal op de goede plaats. Het komt regelmatig voor dat ik tijdens het poetsen per ongeluk het apparaat uit zet.

Conclusie
Zijn mijn tanden witter geworden en voelen ze gladder aan? Ik denk het niet, maar al met al ben ik heel tevreden over deze luxe electrische tandenborstel. Buzzer krijgt ze mooi niet terug, wij gaan ze gewoon houden! (eh... tegen een kleine vergoeding dan hè.)

donderdag 29 december 2011

Courgetterolletjes met geitenkaas



Supergemakkelijk voorgerecht, goed voor te bereiden en heel lekker. Je kunt dit gerecht ook serveren als hapje of als onderdeel van een buffet.

Ingrediënten:
zachte geitenkaas in de smaak die je lekker vindt
courgette
(basilicum)olijfolie
eventueel balsamicocream

Bereidingswijze:
Was de courgette.
Snijd de courgette in dunne plakken en besmeer die met de (basilicum)olijfolie.
Gril of bak de plakken totdat ze een beetje bruin en zacht zijn.
Zet de plakken apart en laat ze afkoelen.
Schep een lepeltje geitenkaas op een plak courgette en rol op. Als je een grote courgette hebt, is een halve plak ook voldoende.
Leg er een aantal op een bord.
Ik heb op het bord wat balsamicocream gedruppeld.



woensdag 28 december 2011

Hartig taartje met tomaatjes en brie

Hoewel mr Busy niet van snoeptomaatjes, balsamico én brie houdt, vindt hij dit hartig taartje wel lekker. De balsamico maakt het gerecht lekker zoet. Het is een voorgerecht voor 4 personen, maar is heel gemakkelijk door de helft te delen als je maar twee taartjes nodig hebt.




Ingrediënten:
olijfolie
2 sjalotjes (of een ui als je geen sjalotjes hebt)
200 gram snoeptomaatjes
1 theelepel suiker
1 eetlepel balsamicocream (gekocht bij de Albert Heijn)
zout en peper
4 plakjes hartige-taartdeeg
100 gram brie
eventueel geschaafde amandelen

Bereidingswijze:
Haal het deeg uit de diepvries en laat het ontdooien.
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Vet 4 schaaltjes in, ik gebruiktte soufflébakjes.
Fruit de gesnipperde sjalotjes in de olie voor ongeveer 5 minuten.
Voeg de gehalveerde tomaatjes en de suiker toe en roerbak een minuutje.
Voeg de balsamicocream toe. Het gaat nagenoeg meteen pruttelen.
Laat het geheel afkoelen en breng op smaak met zout en (versgemalen) peper.
Druk het deeg in de vormpjes en prik er enkele keren in.
Vul de vormpjes met het tomatenmengsel en verdeel hierover de in plakjes gesneden brie.
Als garnering kun je er nog wat geschaafde amandelen overheen strooien. Ik heb dat achterwege gelaten.
Bak de taartjes goudbruin in 10 á 15 minuten.
Het mooiste is als je de taartjes uit de vorm kunt halen en het zo op het bord kunt presenteren. De tomaatjes zijn echter nogal vochtig waardoor het deeg niet heel stevig is. Serveer het in dat geval gewoon in het bakje.

In het originele recept wordt gewone balsamico-azijn gebruikt. Daardoor wordt het geheel alleen maar vochtiger. Daarom gebruik ik balsamicocream. Bovendien vind ik de cream nog lekkerder.

Bron: Boodschappen 2011

dinsdag 27 december 2011

Mijn nieuwe kerst-outfit



Eerste kerstdag zijn we rustig begonnen met een kerstontbijtpicknick; inmiddels een jarenlange traditie in huize Busy. Een aantal fleecedekens op de vloer (hoe ouder we worden, hoe meer dekens) aan de voet van de kerstboom. Onder het genot van een versgebakken broodje met gerookte zalm, sinaasappelsap, thee voor mij en voor mr Busy een mok warme melk, hebben we de cadeautjes uitgepakt. Ondertussen Belle en Beau weghoudend van de melk en de zalm. We hebben veel plezier gehad om hun rare capriolen met het uitpakpapier. Kauwen op de lintjes, verstoppen onder het papier, springen in de hoop papier zodat alles uit elkaar vliegt, driftig met het pootje slaan omdat het zelfklevende etiketje er aan plakt, spelen en slepen met een rozetje. Het was erg vermakelijk.

Na het ontbijt hadden we nog tijd genoeg om wat te hobbiën voordat we 's avond verwacht werden bij mijn ouders. Enkele dagen geleden had ik nog wat stukken tricot gevonden van een meter, gekocht tijdens een stoffenspektakel: 3 euro per meter. Tijd om daar eens mee aan de slag te gaan. In de zomer hed ik zelf een patroon voor een rok getekend: een klokkende rok met een strak heupstuk. Geen rits, geen knopen, lekker makkelijk en heel snel klaar. Het meeste werk is nog het patroon op het stof leggen en de vlieseline op het heupstuk strijken. Daarna lock je de rok in elkaar. De naaimachine komt er alleen aan te pas om de zoom erin te naaien. Zaterdag had ik al een bijpassend truitje mét bloem gekocht, dus 's avonds kon ik in mijn nieuwe kleding naar het diner.

maandag 26 december 2011

The making of......

Heb je de foto van gisteren van mij gezien? Erg genant! Baasje en het vrouwtje hebben me in een (notabene) hondenpakje gehesen, maken daar een foto van en sturen het dan naar iedereen ook nog. Ik durf me nergens meer te vertonen.

Met zulke dingen ben ik altijd de klos. Beau doet zoiets niet. Vrouwtje heeft zeker nooit vertelt dat Beau al als 3 maand oud kitten van haar gewonnen heeft?

Beau was net een paar daagjes hier in huis, maar was een beetje ziekjes. Hij moest tweemaal daags pilletjes. Het baasje was een paar dagen afwezig.  Vrouwtje denk nog: "zo'n klein kitten moet geen probleem zijn", maar ze kende Beau nog niet zo goed. Met geen mogelijkheid kreeg ze het pilletje binnen: niet gewoon naar binnen stoppen, niet verstopt in eten, niet met zachte dwang en al helemaal niet met wat meer dwang. Vrouwtje is tenslotte een half uur te laat beschaamd naar haar werk afgedropen. Vanaf dan heeft Beau zijn punt al gemaakt, hij doet gewoon nooit iets waar hij geen zin in heeft.

Nou, ik ben zo moeilijk niet hoor. Zo'n pilletje eet ik gewoon uit de hand op. Veel gemakkelijker voor mij en voor hen. Waarom zou ik me daar druk over maken? Maar goed, deze houding heeft me nu wel in deze vervelende situatie gebracht.

Deze keer heb ik trouwens wel wat geprotesteerd. Ik heb me twee keer bijna uit het pakje weten te wurmen, maar helaas was het vrouwtje er net iedere keer te snel bij. Tenslotte heb ik me er maar bij neergelegd; het pakje was eigenlijk ook toch wel weer lekker warm.




Maar goed dat was na het hele gedoe, hierbij een impressie van wat ik heb moeten doorstaan.


Nee toch, menen jullie dit nou?

Met muts op is het helemaal niet leuk,
zelfs Beau komt me troosten.

Wil je het zo?

Hoe bedoel je: te ver naar voren?

Hier dan?

Beau houdt het allemaal in de gaten,
maar helpen... ho maar.

Huh, in de lens kijken?

Zo?


Zijn we nou klaar?

zaterdag 24 december 2011

Schattig babymutsje met rafels



Op verzoek van Mad Moiselle en Wilma heb ik een tutorial gemaakt van één van de babymutsjes van dit bericht.

Het mutsje is van fleece. Fleece is warm, zacht, rekbaar en je hoeft het niet af te werken om dat het niet rafelt. Bovendien is fleece niet duur.

Elk babyhoofdje is anders. Ideaal zou zijn als je op voorhand het babyhoofdje kunt meten. Als dat niet mogelijk is kun je de volgende gemiddelden aanhouden (geen garantie dat het past):
Van 0 tot 3 maanden: 37 cm
Van 3 tot 6 maanden: 41 cm
Van 6 tot 12 maanden: 44 cm

Dit mutsje heeft een hoofdomvang van 38,5 cm. Pas het patroon eventueel aan.

Nodig:
fleece
bijpassend naaigaren

Maak eerst een papieren patroon.
Teken een rechthoek van 20 bij 24 cm. Teken aan de korte zijde op 9 cm nog een lijn. Dat is het stuk stof waar straks ingeknipt moet worden. De lange kant is de stofvouw.
Knip nog een rechthoek van 11,5 bij 20 cm voor de omslag. De korte kant is de stofvouw.


Leg de patronen op stof. Let op de stofvouw.


Knip aan de bovenkant van de muts rafels van 9 cm lang en circa 1,2 cm breed. Mik het aan het eind een beetje uit, zodat alle rafels even breed lijken. Speld op 9 cm een aantal spelden, dan weet je tot hoever je moet knippen.


Speld omslag en de muts dicht. Naai de korte kanten van de omslag aan elkaar, en de muts tot aan de rafels. Keer de omslag en vouw de lange kant dubbel met de foute kanten op elkaar. Als je wat wilt appliqueren of borduren op de omslag kun je dat nu doen. De omslag komt met de gevouwen kant naar boven, houd daar rekening mee met decoreren. Naai voetjebreed.


Speld de kanten van de omslag netjes op elkaar. 


Steek de omslag in de muts en speld vervolgens de omslag aan de muts. De goede kant van de muts ligt één van de goede kanten van de omslag.


Naai vast. Zorg dat alle naden open liggen. Begin niet te naaien op een naad. Dan komt je naaimachine niet op gang, omdat alle lagen bij elkaar zo dik zijn. Begin bijvoorbeeld middenachter en naai rondom. De dikke stukken worden dan vanzelf onder de naaimachine getrokken.


Trek de muts om naar de goede kant. 


Neem dubbel naaigaren en rijg net onder de rafels door.


Trek de draden aan. 


Knoop het garen vast. (Het is handig als je daarbij een extra paar handen hebt.) Draai het garen om de muts en knoop nogmaals vast. Herhaal dit enkele keren. 


Stop de uiteinden stevig in. 


Naai door de muts en de naad heen op circa een halve cm van het vorige stiksel. Je kunt hier het beste een grotere steek voor gebruiken. Zorg dat je de naad aan de achterkant helemaal pakt. Als je klaar bent en je ziet dat dat niet is gelukt, naai je er nog een keer door tussen de twee stiksels. Je ziet er toch niks van en het is comfortabeler voor de baby.



Vouw de omslag om. Voor de stevigheid naai ik precies in de naad een keer door omslag en muts heen. Precies waar de speld zit. Begin halverwege en naai tot onder door.





Je kunt overwegen om de omslag met de hand nog wat vast te zetten, maar echt nodig is dat niet.

En klaar is je babymutsje! Een supersnel project met een erg leuk resultaat.



vrijdag 23 december 2011

Death by chocolate!




Jaren geleden zijn we op vakantie geweest naar Indonesië. De laatste stop was Bali. We hadden een huisje gehuurd en elke ochtend werd ons ontbijt gebracht dat we opaten op de veranda. In de middag fietsten we op ons gemak richting dorpje om daar even rond te slenteren. Al lopende viel mijn oog op een menukaart van een wat chiquer uitziend restaurantje. 's Avonds aten we meestal in een wat goedkoop uitziend tentje, het eten was er echter heerlijk. Maar waarom ook een ander eens geen kans gunnen. Wat vooral mijn attentie had getrokken was een taartje voor bij de thee: 'death by chocolate'. Dus wij naar binnen. Mr Busy nam appelgebak en ik natuurlijk de chocolatetaart. Nou, ik ben er niet dood aan gegaan;  het was echt zalig en je zou er je zeker wel ziek aan kúnnen eten. Ik heb nooit meer zo'n lekker chocoladegebak gehad. Mr Busy vertelde me overigens later dat in het chique tentje wel een rat over de balk boven mijn hoofd had gelopen. Hij vond het niet nodig om dat te vertellen terwijl we ons gebak zaten te nuttigen. Daar ben ik hem nog dankbaar voor.


Enige tijd geleden maakte ik onderstaand recept. Heel anders dan het taartje uit Bali, maar ook zo ontzettend lekker! De truc is om het cakeje heel kort in de oven te bakken en dan warm te presenteren. Het binnenste blijft dan vloeibaar en komt uit de cake lopen als je begint te eten. Heerlijk! Dit is mijn versie van 'death by chocolate'.





Maak het in een soufflébakje en haal het cakeje er voorzichtig uit om op een bord te plaatsen of bak het in een minipannetje. Voldoende voor 4 chocoladeliefhebbers of voor 6 iets kleinere porties.

Ingrediënten:
200 gram (room)boter
200 gram pure chocolate met een hoog cacaogehalte (verkrijgbaar bij de Albert Heijn)
4 eieren
100 gram suiker
4 eetlepels bloem

Bereidingswijze:
Verhit de oven voor op 225 graden.
Smelt de boter en de chocolade op een laag vuur. Roer glad en neem de pan van het vuur.
Klop met de mixer de suiker met de eieren schuimig. Voeg het chocolade/botermengsel toe terwijl je door klopt.
Voeg de bloem toe en schep de bloem voorzichtig door het beslag.
verdeel het beslag over de ingevette vormpjes en bak de taartjes 10 á 12 minuten in de oven.
De bovenkant voelt stevig aan terwijl de binnenkant nog vloeibaar is.

Het recept geeft aan dat je de taartjes 15 tot 20 minuten moet laten afkoelen, maar wie heeft daar het geduld voor?

Ongebakken

Net uit de oven

De binnenkant is nog vloeibaar

Ook lekker met een bolletje ijs en/of slagroom, rood fruit of een rode vruchtensaus!



Bron: 40 recepten voor ovenpannetjes van de Xenos (in dit boekjes staan een heleboel lekkere recepten, ik kan het je echt aanraden).